Khajuraho, położona w stanie Madhya Pradesh w środkowych Indiach, kryje w sobie prawdziwe arcydzieło architektury. Kompleks świątyń w Khajuraho, wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, stanowi niezwykły zabytek starożytnej sztuki indyjskiej. Od momentu ich odkrycia w XIX wieku, monumentalne budowle wzbudzają zachwyt i podziw odwiedzających z całego świata.
Te kamienne cuda składają się z 25 świątyń, z których 22 przetrwały do naszych czasów. Budowle te powstały w okresie od 950 do 1050 roku n.e., za panowania dynastii Czandeli. Świątynie dzielą się na trzy grupy: zachodnie, wschodnie i południowe, zbudowane z piaskowca i bogato zdobione rzeźbami o niezrównanej precyzji i kunszcie wykonania.
Najbardziej znana grupa to świątynie zachodnie, poświęcone dwóm wielkim bóstwom hinduskim – Śiwie i Wisznu. Znajduje się tam między innymi Kandarijamahadeva – największa i najlepiej zachowana świątynia kompleksu, wyróżniająca się wyzywającymi rzeźbami o erotycznych motywach. Obfitość detali, dopracowane kształty i wyjątkowa symetria czynią z niej prawdziwe dzieło sztuki.
Wschodnie świątynie, mniejsze i bardziej ascetyczne, również zachwycają kunsztem wykonania. Warto zwrócić uwagę na Wamana, jedną z najstarszych budowli tego zgrupowania, oraz Brahma, poświęconą bogu-stworzycielowi. Z kolei Chaturbhuja, którą zdobią rzeźby przedstawiające Wisznu w czterech wcieleniach, uznawana jest za arcydzieło rzeźbiarstwa.
Kompleks Khajuraho olśniewa nie tylko bogactwem rzeźb i płaskorzeźb pokrywających świątynie. Niesamowite wrażenie wywierają imponujące rozmiary budowli, a także precyzja i dbałość o najmniejsze detale. Fascynujące są również sceny seksualne uwiecznione w kamieniu, które swoją dosłownością i wyrazistością zaskakują współczesnych zwiedzających.
Niemożliwe jest ogarnięcie całego bogactwa i piękna tych zabytków w trakcie jednej wizyty. Khajuraho zdecydowanie wymaga poświęcenia większej ilości czasu, aby w pełni docenić ten niezwykły przykład dziedzictwa kulturowego Indii. Warto pozwolić sobie na kontemplację i spokojne podziwianie każdej budowli oddzielnie, zachłysnąć się bogatą symboliką i dopracowanymi detalami.